Veryansın etsin yine özlem ile örtülerim
Dağıldı zaten yıllardır biriktirdiğim ihtişam
Sussun şimdi boşuna bağıran gürültülerim
Ne acımasız bir illete dönüştü şimdi yaşam
Bu vakitten sonra olanlara ancak gülerim
Karıştı beynimde vakitler sabah ve akşam
Seni anımsarım sadece dağılan gecelerde
Adını karalarım yalnız ağlayan hecelerde
Tutuşan bir yangın gibi alevlendin bende
Nasıl bir kıvılcımdı yıllarca kavrayamadım
Karşına çıktığımda bir kez bile gülmesen de
Herkesin içinde utancımdan ağlayamadım
Peşimi bıraksın artık diye haber göndersen de
Umutlarımı bir ateş çemberinde dağlayamadım
Sesini duyarım her anımsadığımda çehreni
Bulanıklaşır gözlerimde artık eski ve yeni
Yıllarca çaresizce beklemekmiş aşk dedikleri
Bilirsin en kötü sonları hep ben yazarım
Çekilir bütün silahların en namert tetikleri
Anlarsın en dipsiz mezarları hep ben kazarım
Çok mühimdir bence aşıkların son diledikleri
Gözlerimden yaş döküp arkalarından ağlarım
Bilirsin ölüme bir kardeş oldu benim sevdam
Denizlerde çırpınarak boğuldu benim sevdam
Nuh Selman Gül